maandag 30 januari 2017

Samenwerken met Goboony

Sinds we terug zijn van ons eerste geweldige camper ervaring, zoals beschreven in dit reisverslag, trekken we er regelmatig op uit. Nieuwe plaatsen ontdekken in het buitenland, maar we gaan ook graag een weekeind naar een mooie plek in eigen land. Wij houden onze camper altijd vertrekklaar en kunnen weg waarheen en wanneer we willen.
Helaas hebben we ook verplichtingen en kunnen niet het gehele jaar op vakantie. Omdat een goed onderhouden camper toch een flinke kostenpost is en hij anders toch een groot deel van het jaar ongebruikt voor de deur staat leek particuliere verhuur ons het overwegen waard. Het was een hele stap om ons geliefde voertuig aan vreemde mensen mee te geven. Bovendien zijn we geen professioneel verhuurbedrijf en we willen toch enige zekerheid aan wie we de camper meegeven. Maar ook het afhandelen van een boeking, het incasseren van de huursom en dergelijke moest voor ons eenvoudig en zonder risicos zijn.

Uiteindelijk hebben we een aantal professionele verhuurbemiddelaars bekeken en kwamen medio maart 2016 bij Goboony terecht. Achteraf een uitstekende keus. Goboony staat bekend als zeer betrouwbaar en heeft een goede naam. Er wordt gebruik gemaakt van een efficiënt gebruiksvriendelijk on-line systeem waarop verhuurders zelf hun camper kunnen adverteren en de door Goboony beschikbaar gestelde boekingskalender kunnen beheren. Het is bij een bezoek aan de website van Goboony direct duidelijk wanneer de camper beschikbaar is, hoe e.e.a. eruitziet en wat de huurprijs is. Eventueel kan er direct on-line geboekt of om meer informatie gevraagd worden. De verhuurder bepaald zelf of ze hun camper beschikbaar stellen en om wederzijds vertrouwen tussen huurders en verhuurders te winnen worden huur en verhuur ervaringen on-line gedeeld. Bovendien worden huurder en verhuurders bij inschrijving al geverifieerd. Hierdoor hebben beide partijen vooraf al een goed inzicht in wat voor camper of aan wie hij verhuurt gaat worden. Het communicatiesysteem tussen huurder en verhuurder verloopt efficiënt via het Goboony platform. Na een definiteve boeking worden persoonlijke contactgegevens uitgewisseld, maar blijft communicatie via het platform ook gewoon mogelijk. Bovendien worden inkomende berichten direct doorgestuurd naar mijn e-mail adres zodat ik altijd en overal zo snel mogelijk kan reageren om een boeking de accorderen of vragen van geïnteresseerden te beantwoorden. Betaling aan de verhuurder vindt pas plaats nadat de huurder tevreden vertrokken is en benadrukt dat de goboony slogan 'sharing the freedom' vooral ook een kwestie van wederzijds vertrouwen is. Ook de borgsom wordt beheerd door Goboony en na behouden terugkeer snel teruggestort.

Er is zeer veel interesse in camper vakanties en wij hebben onze camper afgelopen jaar met Goboony al vijf keer met succes verhuurd. Ook dit jaar belooft het druk te worden, de eerste aanvragen zijn alweer binnen. De opbrengsten van de verhuur stellen ons in staat de camper goed te onderhouden en kleine schades snel te repareren. De huurders zijn nog altijd leuke en betrouwbare mensen gebleken. Het is voor iedere vakantieganger een geweldig moment wanneer ze vol vakantie enthousiasme hun glanzend camper voor het eerst zien klaarstaan en het is net zo leuk als ze vol enthousiaste en verhalen terugkomen.

Het is belangrijk dat potentiële huurders on-line al zo goed mogelijk geïnformeerd worden. Daarom hebben we veel aandacht besteed aan goede, eerlijke en overzichtelijke foto's van de camper, zowel binnen als buiten. En een uitgebreide beschrijving. Mocht dat nog niet genoeg zijn hebben we ook een eigen website en facebookpagina waar men nog meer foto's en informatie kan bekijken. Het is niet mogelijk om via onze sites direct te boeken dit verloopt uitsluitend via Goboony. Ook in de camper ligt een informatie map met instructies en andere belangrijke documenten.
Om ongemakken of voor de hand liggende misverstanden te voorkomen vragen wij de huurders vooraf waar ze heen gaan en of ze al camper of überhaupt kampeer ervaring hebben. Zo niet dan besteden we graag wat langer dan een uurtje aan een uitgebreid uitleg/instructie rondje. Zo nodig maken we samen een eerste proefrit.

Natuurlijk zijn wij verantwoordelijk voor een goed verzorgde camper. Naast vergelijking met de prijzen van collega verhuurders is onze huurprijs vastgesteld aan de hand van de conditie, uitrusting en verzekeringen van de camper. We zorgen er dan ook voor dat hij ieder voor en najaar en zo nodig tussendoor door de dealer wordt nagekeken, op tijd zijn onderhoudsbeurten krijgt en defecte of aan slijtage onderhevige onderdelen tijdig en vaak al preventief worden vervangen. Ook de verzekering is nadrukkelijk toegespitst op verhuur naast eigen gebruik, inclusief pechhulp en indien noodzakelijk vervangend vervoer. De camper wordt voor ieder vertrek uitgebreid schoongemaakt, gepoetst, de bandenspanning gecontroleerd en alle vloeistoffen worden nog eens nagekeken. Ook geven we reserve olie, lampjes, zekeringen en een kleine gereedschapset mee, mocht er onderweg toch iets vervangen moeten worden.
Verder vinden we het belangrijk dat de camper goed is uitgerust en volledig reis klaar staat. Daarom zorgen we o.a. voor een volle tank diesel, gevulde gastanks, gereinigde schoon water leidingen, schoon water en een volledige uitrusting van keukenbenodigdheden tot campeer meubilair en veel handige extra's. Uiteraard verwachten we van al onze huurders dat ze verantwoordelijk met onze camper omgaan en hem met een volle tank en binnen weer schoon inleveren. Het wassen en poetsen  besteden we uit aan een plaatselijk schoonmaakbedrijf.

Al met al zijn we zeer gelukkig met onze camper, goboony en de mogelijkheid om de vrijheid van een campervakantie naar ieders tevredenheid te kunnen delen.




dinsdag 11 augustus 2015

Ilsoy - denemarken

Met 7735 kilometer op de teller zijn we vanmiddag aangekomen op camping Tangloppen in Ilsoy Denemarken. Onderweg hiernaartoe, ook in het Zuiden van Zweden is het opmerkelijk drukker op de straten en op de weg. De bossen zijn ingeruild voor grotere steden, asfalt, industrieterreinen en winkelcentra. We komen duidelijk terug in de overvolle, gehaaste wereld die we gewend zijn.
Het is niet echt wat je een "warm welcome" zou noemen. Maar aan alle mooie belevenissen komt ook een eind. Dat is maar goed ook anders zijn ze niet zo bijzonder meer. Kortom, we zullen weer een tijdje aan de dagelijkse sleur moeten geloven, tot we er voor een volgend avontuur opuit trekken. We weten nu in ieder geval weer iets meer van een tot nu toe voor ons onbekend werelddeel. We hebben genoten van het overweldigende natuurschoon, de indrukwekkende vergezichten, de avontuurlijke omgeving, het dierenleven op land en op zee, van de reis en van elkaar. De herinneringen nemen we mee en wellicht komen we nog eens terug.

Bovendien hebben we er een nieuwe hobby bij, 'Camperen'. Rondtrekken van plaats naar plaats, het 'Roadtrippin' gevoel, met het comfort van een goed uitgeruste camper is ons uitstekend bevallen en zal zeker worden vervolgd.

Onze reis is nog niet helemaal voorbij. Morgen rijden we door naar Kiel in Duitsland. Het is de bedoeling in de loop van de komende week via het Duitse grensgebied af te zakken richting Aaken. Afhankelijk van het weer pakken we wellicht nog een paar dagen Limburg gevolgd door een paar dagen Twente of de Veluwe alvorens huiswaarts te keren.

Ik hoop dat de lezers van dit blog er net zoveel plezier aan hebben beleefd als ik. Een leuk naslagwerk, vastgelegd om nog eens terug te lezen. De komende tijd zal ik het allemaal nog eens nalopen en aanvullen met kaarten, video en andere informatie die nuttig zou kunnen zijn voor anderen die een dergelijke reis willen maken.

Wellicht binnenkort een nieuwe bestemming en een nieuw blog,

"Signing off",

Sandra, Michiel & Chivas








zondag 9 augustus 2015

Habo/Jönkoping - Zweden

Zaterdagochtend zetten we koers naar Jönkoping. We stoppen bij het plaatsje Habo, waar we onze intrek nemen op camping? jaaja…. Habo. De camping wordt gerund door een stel uit Groningen en ligt direct aan het Vätternmeer, het op één na grootste meer van Zweden. Het is een gezellige kleinschalige camping en we hebben veel privacy en zon op onze standplaats. Hier willen we graag een extra dagje blijven. Na het stallen van de camper pakken we de fiets om de buurt te verkennen. We fietsen door het mooie dorpje Habo dat vol staat met prachtige villa’s o.a. met uitzicht over het enorme meer. Het is duidelijk een populaire plaats voor de rijkere Zweden. Naast het strand bij de camping is een middelgrote jachthaven waar de speedboten, zeil en motorjachten van de lokale bewoners ondergebracht zijn.  Er wordt volop rondgescheurd op jetski’s, er worden strandfeesten en BBQ's georganiseerd, terwijl de feestgangers om de beurt een rondje waterskiën tot de zon ondergaat. We nemen Chivas’s avonds mee voor een wandeling langs het strand om het allemaal eens van dichtbij te bekijken.





De volgende ochtend gaan we zelf ook een paar uurtjes bakken op het strand. Dat het koud is in Zweden is zomers absoluut een misvatting. Ik lees hier zelfs dat het door het landklimaat zelfs gemiddeld een paar graden warmer is dan in Nederland. Natuurlijk (Krommo, de bijnaam voor mijn zwemmaatje in Nederland) heb ik ook gezwommen in het Vatternmeer. Man, man ,man wat is dat water koud. Echt iets voor jou :-)



Start


Komt op gang

In volle vaart

En weg is ie....

Al met al hebben we een heerlijk weekeind in Habo. Morgen gaan we Zweden weer achter ons laten en rijden we door naar Denemarken. Waarschijnlijk slaan we ons volgende kamp op in de buurt van Kopenhagen. 

vrijdag 7 augustus 2015

Karlstad - Zweden

De volgende ochtend trekken we verder Zuidwaarts richting Karlstad. De bewolking neemt af en we krijgen ondertussen steeds meer zon. Het valt ons op dat we sinds we uit Storuman vertrokken tot Karlstad over de E45 aan een stuk door in het bos hebben gereden. Voor de beeldvorming,  Storuman – Karlstad is zo’n 850km rijden. We hebben dus achthonderdvijftig  kilometer afgelegd en zo goed als aaneengesloten  door bossen gereden! Dat is toch even andere koek dan de Veluwe. Het merendeel is overigens en gelukkig ook beschermd natuurgebied. Wat wonen die Zweden en de Noren trouwens ook in een geweldig mooi land.

Onderweg vinden we eindelijk een "staatsslijterij" om onze voorraad aan te vullen. Ook dat is heel mooi ;-)

Eenmaal aangekomen in Karlstad nemen we plaats op een gigantische en zeer drukke camping. Niet helemaal ons ding, maar we hebben een prima plaats en genieten nog de gehele namiddag en avond van het heerlijke zonnetje. 

donderdag 6 augustus 2015

Östersund - Zweden

De weg van Storuman naar Östersund is ons inmiddels bekend en leidt ons langs het natuurgebied waar we een paar weken eerder (de wildernisroute) dwars doorheen reden. Onderweg proberen we in het stadje Mora een “staatsslijterij” te vinden om de drankvoorraad aan te vullen. We vragen het verschillende voorbijgangers er schijnt er één te zijn in het centrum van de stad. Een stad met negentigduizend inwoners met slechts één winkel waar alcohol verkocht wordt! Na drie kwartier aanmodderen met de camper in het drukke centrum van Mora zonder resultaat geven we het op en koersen richting camping. Eenmaal aangekomen bij de camping blijken alle nog beschikbare plaatsen zo scheef als een skipiste. Zo scheef dat het ook met de 'levelers' niet recht te krijgen is. Aangezien het nog vroeg is stel ik voor door te rijden en een ander camping verderop de route te zoeken.

We rijden door tot een uur of vijf en belanden op een mooi gelegen, nette camping in Ratangen. Helaas wel zonder internet, maar dat mag de pret niet drukken.

woensdag 5 augustus 2015

Storuman - Zweden

We zeggen het inmiddels bewolkte Mo I Rana gedag en koersen binnendoor naar de E12 die vanuit Noorwegen doorloopt tot Umea aan de Zweedse kust. Wij nemen de E12 tot Storuman in Zweden en vervolgen onze weg vanaf daar naar het zuiden via de E45. Langzaam veranderd het landschap van de ruige Noorse natuur met grillige rotsachtige bergen en fjorden in het meer romantisch Zweedse landschap met bossen en spiegelende meren, keurig gemaaide voortuinen, koperrood geverfde houten huisjes met bijpassende tuinhekjes en grote plukken wilde bloemen langs de bosranden.  
Ook moeten we weer lachen om de voor een Nederlander grappige plaatsnamen in Zweden, zoals “Vetland”, “Kittelberg”, “Forssnacken”, “Äarsbergen”.
We overnachten dit keer op camping Avasund nabij Storuman. De laatste kilometers volgen we een onverharde weg om er te komen. De camping is mooi gelegen op een schiereiland in een groot meer omgeven door bossen. Bij aankomst is de receptie gesloten. Er hangt een briefje met een telefoonnummer. We bellen het nummer, een krakende vrouwenstem neemt op en zegt in gebroken Zweeds/Engels “I see you, I cleaning, I come"
In de verte zien we een donkere gedaante sjouwend met wat lijkt een emmer, schoonmaakmiddelen en een mop onze kant opkomen. Dichterbij blijkt het een in het zwart geklede forse “Helga” achtige vrouw. Ze is chagrijnig want ze heeft “shit" aan haar "shoes”. Chivas, onze harige reisgezel, blaft haar vrolijk toe uit het raam van de camper. Dat had hij beter niet kunnen doen, ze had hem namelijk nog niet gezien! Met een vernietigende blik kijkt ze naar haar poep sandaal en daarna naar onze hond. Sandra en ik beginnen bijna tegelijkertijd  te stamelen om uit te leggen dat onze hond dat niet doet en als er een ongelukje gebeurt hebben we altijd een hondenpoep zakje bij ons etc.
Het blijkt achteraf een heel aardige vrouw te zijn, gewoon geen makkelijke tante als je daar mot mee krijgt, maar met een gouden hart. Ze heeft natuurlijk gelijk als je een hond meeneemt en die doet zijn behoefte ergens op een camping, dan is het niet meer dan normaal het ook op te ruimen. Wie zou daar niet pissig van worden.
Eenmaal op onze staplaats bekruipt ons toch een wat onbehaaglijk gevoel. We zijn de enige gasten op de hele camping! Als we de omgeving nog een keer afspeuren vind ik het meer en het bos best wel een beetje lijken op de omgeving van een horror film.  Heeft iemand “Friday the 13th” gezien? Dat speelt zich ook af op zo’n verlaten Amerikaans zomerkamp midden in een afgelegen bos aan een groot meer, waar “Jason” de hoofdrolspeler ieder moment vanaf de bodem van het donkere meer de kant op kan komen klimmen met een ijshockey masker op zijn gezicht en een groot slagersmes in de hand.




Dat had ik natuurlijk nooit met Sandra moeten delen, ze wil direct naar een andere camping. Het kost me moeite om haar ervan te overtuigen dat het natuurlijk onzin is om weg te gaan. Ook al zijn we de enige gasten (op de muggen na). 

We lopen nog een rondje en zien een man op een grasmaaier op het terrein rondrijden. We denken de man van de vrouw bij de receptie. Er komen een paar lokale Zweedse “`Hill Billies” aanrijden, blijkbaar vrienden van de man. Na een paar minuten met elkaar te hebben gepraat stappen ze in een van de motorbootjes die bij de aanlegsteiger van de camping aangemeerd liggen en varen het meer op. Snel gaan we terug naar de camper want we worden ondertussen opgevreten door de muggen. Ik heb er nog nooit zoveel tegelijkertijd op mijn lijf gehad. Het mooiste van het verhaal is nog dat ik me voor ik de deur uit ging van top tot teen met een milieu vriendelijke in Nederland aangeschafte anti muggen spray heb ingespoten. Desondanks komen de meeste muggen op mij, verschrikkelijk. Eenmaal in de camper zijn er tientallen muggen mee naar binnen gevlogen, die we stuk voor stuk elektrocuteren met de elektrische vliegenvanger. Wij gaan er niet meer uit en brengen de rest van de avond gezellig samen in de camper door.

dinsdag 4 augustus 2015

Bodo - Mo I Rana - Noorwegen


Zondagochtend 2 augustus staan we om 07:00 op. Ruim op tijd voor de overtocht met de ferry. De tweede en op een na laatste boot naar Bodo vandaag vertrekt pas om 10:30 en het is hooguit 20km rijden maar willen we kans maken om mee te kunnen moeten we opschieten.

Je kan deze ferry vooraf boeken maar als de 40% bezettingsgraad bereikt is stopt de voorverkoop. We waren al te laat om nog te reserveren. De overige 60% is bedoeld voor de mensen die op de bonnefooi in de rij staan. “First come, first serve”, je kan dus maar beter zorgen dat je zover mogelijk vooraan in de rij staat anders is het wachten op de boot van 14:00 uur of erger die van 20:00 uur.

Om kwart over negen sluiten we halverwege rij drie aan voor de ferry naar Bodo. Even over tien komt de ferry, toevallig ook genaamd 'de Bodo' aanvaren. De ferry is een flink stuk groter dan de boten waarop we tot nu toe aan boord zijn geweest. De gigantische boeg van het schip klapt als een deur omhoog. In het ruim zijn twee verdiepingen zichtbaar. Drie vierde deel van de laadruimte is beschikbaar voor personenauto’s. Slechts een vierde deel is bedoeld voor vrachtwagens, campers en bussen. Terwijl de passagiers met reserveringen aan boord gaan lopen twee medewerkers van de rederij tussen de rijen wachtende voertuigen door. Ze hebben een soort draagbare kassa met pin automaat en printer om hun nek en rekenen direct af. Betalen is echter nog geen garantie dat  je aan boord kan. Kom je er niet op dan heb je gewoon vast betaald voor de volgende tocht! Terwijl we afrekenen stelt de vriendelijke medewerkster ons gerust dat we waarschijnlijk al met "de Bodo' meekunnen. Chivas moet aan boord wel in de camper blijven of hij gaat in een kooi bij de bagage. We nemen hem het liefst mee aan dek maar dat mag niet. De camper lijkt ons de meest diervriendelijke oplossing.
Het ruim wordt tijdens de reis wel afgesloten, dus Chivas zit vier uur alleen in de camper in een donkere laadruimte op een schip dat beweegt en rare geluiden maakt. Nu heeft onze reis Russel al het e.e.a. meegemaakt, ook deze beproeving zal hij vast wel doorstaan. Zo spreken wij onszelf moed in.
Inmiddels zijn alle reserveringen aan boord en is het de beurt aan de eerste rij “bonnefooiers”.  Dan volgt de tweede rij. Enigszins zenuwachtig tellen we de  auto’s en proberen in het ruim te kijken hoeveel plaats er nog is. Dan is het de beurt aan rij drie, onze rij. Langzaam rijden we naar voren en mogen gelukkig ook het schip inrijden. Ik volg de instructies van het personeel en parkeer de auto centimeters van de goud metallic gekleurde camper voor ons. We zorgen ervoor dat Chivas voldoende water, brokken, kussens en frisse lucht heeft en nemen voor een paar uurtjes afscheid van onze rakker. Verbaasd kijkt hij ons na met zijn pootjes op het dashboard, tot we uit zijn beeld verdwijnen. Sandra kan het bijna niet verkroppen maar zet dapper door.
Al snel vertrekt het schip en stuwt ons met zijn volgens de folder 10,000pk het open water op. Op de kade zien we nog slecht één camper staan. De pechvogels zijn de enige die niet meer aan boord mochten deze rit.




We zijn in het verleden wel eens de Noordzee naar Engeland over gevaren. Dan zie je op een gegeven moment alleen nog water en heel veel ander schepen om je heen. Hier zie je de gehele vier uur durende tocht regelmatig onbewoonde eilandjes en rosten met hier en daar een boom en een struik boven water steken. Na een lange waardoor op een gegeven moment saaie rit komen we eindelijk aan in Bodo. Zo snel mogelijk zoeken we Chivas in de camper op en scheuren met piepende banden van boord naar onze camping voor vandaag. Ze zijn hier zo origineel met namen, we staan op Camping Bodo in Bodo. Sinds vanmorgen regent het af en toe en op het moment dat we de tweede naargeestige camping deze reis oprijden begint het weer te plenzen. Internet is toevallig gisteren stuk gegaan en de sanitaire voorzieningen zijn om te janken. Behalve stroom zijn er verder geen speciale water of vuilwater afvoer voorzieningen voor de camper. We staan nog even in dubio om door te rijden, maar we hebben al afgerekend en het is al bijna drie uur. Vooruit dan maar. Stroomkabel in de paal, “Tzzzz…” dank u. Krijg ik ook nog even een electrische schok van de natgeregende paal! Deur dicht, kachel aan, TV aan, zak Doritos, Nacho cheese met een bak salsa saus op tafel. Joggingbroek aan, grote bel wijn en een Noors biertje erbij. Zo slaan we ons er wel doorheen.
Tot er vier luidruchtige Italianen met een bestelbus (lijkt op een Italiaanse groenten wagen) met daarachter een piepklein vergeeld caravannetje uit de jaren zeventig pal naast ons gaan staan. Ze kunnen ook niet anders want alles staat vol. Neemt niet weg dat het belachelijk is dat deze camping nog mensen toelaat als het al zo vol staat. Aan het caravannetje gaat ook nog een voortent waar ze ’s avonds vanzelfsprekend met een paar blonde Noorse stoten uitgebreid in gaan zitten tafelen enzovoorts. Ik jaloers en Sandra geïrriteerd. Vanwege de herrie gaan we de regenachtige nacht in waarbij ik de boys en girls trakteer op een onvervalste snurk serenade ; - )

De volgende morgen, (het is nu maandag de 3e van augustus,) vertrekken we als een speer naar Mo I Rana. Het regent nog steeds en de voorspellingen voor Noorwegen de komende veertien dagen zien er slecht uit. Dinsdag wordt wel één mooie dag in Mo I Rana met een graadje of 23. Daarom besluiten we als de camping daar bevalt er in ieder geval dinsdag te blijven staan, om een dagje mooi weer mee te pikken. Bovendien hebben we na Mo I Rana geen route planning meer dus kunnen we ook op ons gemak uitstippelen welke route we terug naar het zuiden nemen. Het blijft de hele dag regenen ook als we op, ja komt ie weer, camping “Mo I Rana” zijn aankomen. Het is in ieder geval een mooie, goed verzorgde camping. Gelegen op een heuvel. Er zijn zogenaamde terrasplaatsen die over elkaar uitkijken op de rivier aan de voet van de heuvel.

Onderweg naar de camping zijn we nog even gestopt bij de lokale supermarkt om boodschappen te doen en ontdekten daarachter een Biltema! Een soort combinatie van Halfords, Action en een outdoor/campeerwinkel, zo groot als een flinke bouwmarkt. Nu schreef ik laatst dat Noorwegen zo duur was. Dat is wat artikelen als hengels, boten, onderdelen, jacht artikelen, tenten, zwemvesten, bijlen, jerrycans en dergelijke betreft dus niet zo. Waarschijnlijk omdat veel outdoor producten hier dagelijks gebruikt worden en er dus een grotere behoefte aan is. Sandra en ik hadden op verschillende campings al Noorse campers met een bepaald type voortent gezien. Die voortenten komen blijkbaar uit deze winkel. Wij kochten er ook een voor omgerekend 160 euro. Toen ik op internet ging kijken wat deze tent in Nederland kost was hij bij de goedkoopste aanbieder nog altijd 270 euro. Alleen jammer dat hij niet past!
Ahum, “de pees is te dik voor de gleuf” van onze luifel. Dit is in Nederland bij een zeilenmaker voor een paar tientjes te verhelpen dus we brengen de tent maar niet terug.

Goed, terug naar de camping. Kleine aanvaring gehad met een Noorse tokkie. Meneer had zijn stroomkabel in de elektriciteit paal laten zitten waaruit wij blijkbaar moesten opmaken dat die plaats bezet was? Terwijl hij met zijn roestbak boodschappen aan het doen was in de stad. Ok dan, het is vakantie, bovendien was de man al ver in de zeventig. Ik haal even diep adem en parkeer onze camper fluitend op een andere achteraf  veel betere plek wat onze privacy betreft. Het blijft regenen maar later op de avond wordt het droog.

De volgende morgen, dinsdag 4 augustus staan we vroeg op met zoals voorspeld een prachtige blauwe lucht en een heerlijk zonnetje.
Na een lekkere uitsmijter die we voor het ontbijt buiten in het zonnetje oppeuzelen en wegspoelen met een smakelijke espresso. We hebben nl. weer Nespresso cups gescoord. Wandelen we wat met Chivas langs de rivier. Chivas is spontaan een rivier Russel geworden.  Hij probeert steeds de grote stokken die je in het glasheldere water op de bodem kunt zien liggen te pakken. Het is echter veel te diep maar hij blijft het dapper proberen.


Ik kijk de camper een beetje na, vul wat olie bij. We plannen de route naar het zuiden en besluiten het betere weer achterna te gaan. We hebben inmiddels heel Noord-Noorwegen gezien en kunnen vanuit Mo I Rana via de E12 naar Storuman in Zweden rijden. Zweden heeft een warmer landklimaat en de weervoorspellingen zeker naar het zuiden zien er een stuk rooskleuriger uit dan in Noorwegen. Omdat we heen langs de kust zijn gekomen gaan we dan met de binnenlandse route via Karlstad en Jönkoping of Gotenburg terug naar Kopenhagen, Denemarken.

Ik spring nog even op de fiets om in de stad een paar biertjes, sla en een dessert te scoren. Als ik aankom blijkt de supermarkt ook parten Watermeloen te verkopen, daar neem ik ook stuk van mee. Opnieuw hoera voor de e-bike. Zonder trapondersteuning was ik die steile klim terug naar de camping nooit meer opgekomen. Je ziet ze bijna niet in Noorwegen, wel heel veel mountainbikes en mountainbikers. Onderweg zie ik een paar jonge Noren zich zichtbaar verbaasd afvragen hoe die dikke kerel met twee boodschappentassen en één hand aan het stuur zonder enige moeite hun berg op fiets, hahaaaa. Ze staan net ver genoeg om het gezoem van de motor niet te horen en over de batterij hangt een tas. Terug bij Sandra en Chivas pakken we de BBQ uit. Terwijl Sandra onder het genot van en glas wijn de salade klaar maakt, gooi ik vast een portie “hot” gemarineerde spare ribs en een gepaneerd stuk kabeljauw op de grill.


Terwijl ik in de zon over de heuvel naar de rivier zit te staren begint het langzaam tot me door te dringen hoe heerlijk het is om niets te moeten. Genieten is niet materieel, het is heerlijk om vrij te zijn en de tijd te nemen en gewoon te genieten van het moment. Bier, wijn, lekker eten, mooi weer, goed gezelschap en een mooi uitzicht zijn daarbij overigens wel uitstekende hulpmiddelen :-)

Nog lang blijven we buiten natafelen. Morgen gaan we weer de Zweeds/Noorse grens over naar onze volgende bestemming Storuman in Zweden.