De volgende ochtend , vrijdag 10 juli om 07:00 worden we wakker
gemaakt door Sandra’s wekker.
We hebben heerlijk geslapen. Terwijl Sandra een rondje met
Chivas gaat lopen dek ik vast de tafel voor het ontbijt en zet de eerste
aflevering van de “dog Whisperer” , seizoen 1. Op.
We hebben geen schotel voor de TV op de camper maar ik heb
wel een 120GB flash card gevuld met leuke films en series meegenomen. Sandra heeft het
niet zo op mijn smaak films en series maar is gek op Dr. Phil en Ceasar Milan
alias “the dog whisperer”.
Sandra weet niet dat ik alle aflevering van het eerste
seizoen “dog whisperer” heb meegenomen. Het is een verrassing, ze is helemaal in haar nopjes. Het wordt een mooie dag vandaag;-)
Na het ontbijt rijden we naar de camper service plaats om de vuilwatertank
en de sani-cassette te legen en vers water te tanken. Twintig minuten later
zijn we onderweg naar Denemarken. We steken de Duits, Deense grens geruisloos
over naar het Deense Jutland.
Terwijl we door Denemarken rijden begint het “knackerbrod”
gehalte al te stijgen. Zo zien we steeds
meer blonde mensen en vrachtwagenchauffeurs in gebreide wollen trui en op de parkeerplaatsen met blote
voeten rolndlopen in Ecco sandalen. Op het glooiende landschap en de hoeveelheid
groen na lijkt de omgeving vanaf de snelweg enigszins op Nederland. Veelal
tweebaans wegen afgezet met lage vangrails en om de zoveel meter een oranje SOS
telefoonpaal. De rijvaardigheid van de Denen lijkt in het geheel niet op de
Nederlandse. Over het algemeen rijdt men exact de aangegeven snelheid. Als de
aangegeven snelheid plotseling zakt van bijvoorbeeld 110 naar 80 gaan ze op de
snelweg doodleuk bovenop hun rem staan? Ik vermoed dan ook dat de boetes hier
gigantisch zijn en er heel veel controle direct na het aangegeven snelheidsbord plaatsvindt.
Na enige tijd steken we via een enorme (gratis) brug waarvan
de naam achterwege is gebleven over naar Funen. De oversteek van Funen naar
Seeland maken we door middel van de Storenbeltbrug (48 euro tol) en als laatste
steken we de Orensundbrug over van het Deense Funen naar Malmo in Zweden. De
tolkosten die men voor de laatste brug in rekening brengt zijn maarliefst 104
euro!
Na het betalen van de tol passeren we de douane post. Zweden
is een EU land dus stoppen is in principe niet nodig, maar we hebben gelezen
dat het verplicht is een hond bij de douane aan te melden. Omdat we niet weten wat de
consequenties zijn als we Chivas niet aanmelden stoppen we toch maar even. Sandra draait haar raampje open en roept tegen de zestig
plus ogende douanier “we have a dog!”. Ondertussen wijst ze naar Chivas die voor
Pampus ligt op zijn kussen.
De douanier zet zijn strengste blik op en kijkt door het raam
naar de hond. Hij vraagt om zijn dierenpaspoort. Natuurlijk hebben we daar aan gedacht en overhandigen het document. Nadat hij het paspoort een beetje onhandige bestudeerd heeft mogen
we doorrijden.
Uiteindelijk nemen positie in op Camping Jagersbo in
Höör. We hebben deze Camping o.a. uitgezocht omdat ze adverteren met wifi
bereik op de staplaatsen. Bij aankomst blijkt de internetverbinding helaas niet
te werken.
Het ligt wel aan een prachtig meer met plaatsen direct aan
het water. Veel reizigers nemen direct hun plaats aan het water in. Wij zijn iets verder gaan staan om niet te
veel last te hebben van de muggen die vanavond naar de kroeg gaan en ongetwijfeld gek zijn
op het in Zweden schaarse met alcohol verdunde toeristenbloed.
Morgen trekken we
verder naar Oland, een eiland voor de zuid-oostelijke kust aan de Oost zee.
Proost &
weltrusten
