Troms - Alta

Na een goede nachtrust op camping Bjornebo in Troms en de bizarre ervaring met een Duitse camperaar worden we gewekt door het gekrijs van de zeemeeuwen die aan het strand van het fjord volop aanwezig zijn. Vandaag koersen we richting Alta. Vanaf Alta is het nog maar 216 km tot de Kaap, onze bestemming en mijlpaal voor morgen. Tweehonderd en zestien kilometer lijkt niet veel maar is op de wegen in deze omgeving met een camper een flinke kluif en we willen eenmaal op de kaap aangekomen natuurlijk ook de tijd nemen om wat te zien.

Wat die Duitser betreft, die kwam gisterenmiddag met zijn vrouw de staplaats naast ons  inspecteren. Toen hij aan ons nummerbord zag dat we uit Nederland kwamen wilde hij niet naast ons staan? Ik rook nog eens aan mijn oksels, maar had net een douche genomen, dus dat kon het niet zijn. Sandra zag er (zeker in vergelijking met de Trol aan zijn zijde) ook niet onaantrekkelijk uit en rook ook naar roosjes. Hij riep nog iets over Hollanders toe ie mopperend wegliep. Nou ja zeg, wat een eikel!

Maar goed, dus wij op weg naar Alta. We hebben geluk met het prachtige weer en zeker onder deze weersomstandigheden wat een mooie route. Er komt geen eind aan de bochten, de klimpartijen en het afdalen, maar de omgeving is zo mooi dat je wilt blijven rijden. Daar komt de charme van de eenzaamheid nog eens bij,  je komt bijna niemand tegen. Als je stopt en uitstapt hoor je niets anders dan de geluiden van de natuur. Af en toe zie je een andere toerist rijden die ook onderweg is naar de Noordkaap ;-) Ja dat zijn er toch wel meer dan ik dacht. Maar daar is het ook wel mee gezegd. Je kan urenlang slechts een paar medeweggebruikers tegenkomen en dat vind ik dan ergens nog jammer ook.
Aan een kant wil je de schoonheid van dit gebied delen met anderen, zoals met het bijhouden van dit reisverslag. Terwijl ik het diep van binnen misschien liever geheim zou willen houden. Er zijn op de wereld al bijna geen plaatsen meer waar de natuur heer en meester is omdat er bijna geen mensen komen. Natuurlijk is geheim houden een utopie en ik moet zeggen dat het de Noorse staat blijkbaar aardig lukt om de schoonheid in stand te houden. Je mag in alle Scandinavische landen vrij kamperen dit is wettelijk vastgelegd in het zogenaamde “allemansrecht”. Hier wordt dan ook veel gebruik van gemaakt. Terecht zoeken outdoor- en  rustliefhebbers de mooiste plekjes uit. Die plaatsen worden vaak nog gefaciliteerd ook met o.a. toilet, afvalcontainer, picknicktafels en een plek om een kampvuur te stoken. De regels zijn echter streng tot met het desinfecteren van je vislijn en haak in bepaalde rivieren en waag het niet een leeg blikje Cola te laten liggen. Maar het resultaat mag er zijn, ondanks het feit dat er op vrij grote schaal wild wordt gekampeerd wordt de natuur gehandhaafd, schoon en ongeschonden. Een gebied waar we hopelijk tot het einde der tijden van mogen genieten.

Op Strand camping Alta is het goed toeven. Onze camper staat vlak bij de sauna. De sauna heeft achter een balkon vanwaar je uitkijkt op de rivier en eventueel een verkwikkend bad in kan nemen. Dat ga ik straks zeker even uitproberen. Morgen de Noorkaap.