dinsdag 28 juli 2015

Sjovegan - Stave - Noorwegen

We blijven vanmorgen wat langer liggen op camping Evelund in Sjovegan en genieten van een uitgebreid ontbijt. Het is opnieuw een sprookjes locatie, direct gelegen aan een wild stromende rivier aan de voet van een bergkam die doorloopt tot zover het oog reikt.  Na het ontbijt zetten we koers naar camping Stave & hotpools in Stave op het eiland Andoya. Het is een van de eilanden die deel uitmaakt van de Vesterälen. Het plan is om eerst de Vesterälen te gaan verkennen. Deze eilandengroep staat vooral bekend om prachtige natuur, en parelwitte stranden. Er wordt veel research gedaan naar het z.g.n. Noorderlicht, overigens helaas niet te zien in de zomer. En het ligt in het leefgebied van verschillende soorten walvissen, Orka’s en verschillende zeldzame vogelsoorten. Na de Vesterälen reizen we naar de Lofoten. Deze eilandengroep grenst aan de Vesterälen maar ligt iets zuidelijker maar nog steeds boven de poolcirkel. De Lofoten eilanden staan meer bekend om de vissersdorpjes, bijzondere visgerechten en winkeltjes. We hebben er zin in!

Op het moment hebben we al 5046 kilometer vanuit Nederland afgelegd. Aangezien we nog ruim drie weken de tijd nemen om het Noorden van Europa verder te ontdekken denk ik dat we deze reis zonder probleem nog eens zoveel gaan afleggen.

Om in Stave te komen nemen laten we de niet al te royale hoofdweg de E10 links liggen. Inmiddels gewend aan het klimmen, dalen en smalle slingerweggetjes nemen we de binnenwegen tot Flesnes en vandaar nemen we de kustweg langs de Noorse zee richting Andenes naar Stave. Je komt eigenlijk nauwelijks aan snelheden van meer dan 70 km per uur en de wegen slingeren veelal om de bergen en fjorden heen. Hierdoor ben je zomaar drie uur onderweg om 150km af te leggen. Maar het is allemaal de moeite waard. Het uitzicht is adembenemend. Het laatste stuk van de route noemt men hier de nationale toeristenroute. De binnenwegen zijn hier en daar erg smal met diepe kuilen en andere oneffenheden. Gelukkig zijn er nauwelijks tegenliggers, maar de tegenliggers die we tegenkomen zijn niet eenvoudig te passeren. Vooral als we elkaar te laat zien, waardoor je niet op tijd gebruik kunt maken van de uitsparingen die zo nu en dan aan de zijkant van de weg zijn gemaakt. Die uitsparingen zijn de enige uitweg en speciaal gemaakt om voorbijgangers te laten passeren. Hellingspercentages van 12% zijn geen uitzondering. We sturen de camper door pikdonkere grotachtige tunnels (zonder ventilatie) pppfffff  “adem inhouden”! Maar nogmaals het is allemaal de moeite waard. Op avontuur, omgeven door de wilde natuur onderweg naar de volgende bestemming. Op een gegeven moment eindigt de weg aan de voet van een Fjord, voor de aanlegsteiger van de ferry naar Harstad.  
Dit wordt een interessante tocht want we zijn nog niet eerder met de camper op een ferry geweest. Bovendien weten we niet wat de regels zijn t.a.v. honden. Voor Chivas is dit ook een nieuw avontuur. Plotseling beseffen we dat we helemaal geen contant Noors geld bij ons hebben. Tot nu toe konden we alles overal gewoon pinnen, maar stel dat het “out in the sticks” niet mogelijk is? Sandra gaat het vragen aan een Noorse man die toevallig een 'I love Amsterdam' T-shirt aanheeft. Hij lijkt in ieder geval Noors en zit met twee kinderen in de auto voor ons. Sandra komt terug en gelukkig, pinnen is zoals overal geen probleem. Niet lang daarna komt de ferry aanvaren. De passagiers uit Harstad gaan aan wal en daarna gaan wij aan boord. Voorzichtig stuur ik de camper het schip op, het is in vergelijking met alle kilometers die we al hebben afgelegd een fluitje van een cent. Op deze ferry mag Chivas en wij trouwens ook gewoon in de camper blijven zitten. Om de beurt stappen Sandra en ik uit om de geweldige omgeving vanaf het water te kunnen bekijken. Na een korte tocht van ongeveer een half uur komen we in Harstad aan en vervolgen onze reis naar Stave. De wegen zijn hier alweer een stuk beter en voor we het weten staan we op de volgende en laatste ferry deze reis te wachten. Ook deze korte overtocht loopt gesmeerd. We zijn nu op Andoya aangekomen en zien opnieuw een ander landschap. De rotsachtige bergen zijn hier bijna allemaal veel spitser dan die we tot nu toe gezien hebben. Ook al zien we de Noorse zee nog niet, aan de lage begroeing en de zeemeeuwen kunnen we zien dat we dicht bij de kust zitten. Bovendien ruik je de zilte lucht van het zeewater die door een frisse bries landinwaarts wordt gedragen. Nog iets verder op de route zien we aan het uiteinde van een fjord de uitgestrekte zee liggen, de Noorse zee! Ik stuur de camper verder de nationale toeristenroute over. Deze weg loopt dicht langs de kust met zicht over de stranden en de zee. De weg loopt helemaal door tot Andenes aan het noordelijke uiteinde van het eiland. Links de puntige bergen en rotsen, rechts de felblauwe zee, waar af en toe een pluk rosten uit het water steekt. De stranden zijn hier en daar bezaaid met kiezels maar er zitten ook prachtige stukken fijn parelwit zand tussen. Het is een bijzonder tafereel dat we niet verwacht hadden. Ver in het Noorden boven de poolcirkel, maar door het parelwitte zand en het kristalheldere zee water, de blauwe lucht en heldere zon waan je je net zo makkelijk op een tropisch eiland. .










Camping Stave wordt geëxploiteerd door een ouder stel Amerikaanse hippies en hun dochter. De camping ligt op een fantastische locatie, direct aan zee met een parelwit strand voor de deur. Aan de achterzijde van de camping uitgestrekte velden groen. Geweldige plek voor Chivas om zijn korte pootjes eens flink te strekken. De groene vlakten lopen door tot berg en rotsformaties rondom en houden het terrein van de camping vrij van harde wind.
Het leuke aan deze camping is dat ze een aantal “Hot tubs” verhuren met uitzicht over de zee. Eenmaal aangekomen op de camping boek ik als verrassing voor Sandra direct een “hot tub”. Een uurtje nadat we geïnstalleerd zijn melden we ons opnieuw bij de receptie vanwaar we door een vriendelijke vloeiend Engels sprekende jongeman naar de speciaal voor ons geprepareerde “hot pool” met uitzicht worden begeleid.
Voorzichtig laten we ons zakken in het 38 graden warme water, we snuiven de heerlijke schone zeelucht op en genieten onder het genot van een drankje van een onvergetelijk uitzicht en een onvergetelijke moment samen.


Na ons bad, genieten we voor de camper nog lang na van de zon en het uitzicht, Pas om en uur of elf hebben we in de gaten hoe laat het al is. Omdat het zomers bijna niet donker wordt is het moeilijk om in te schatten hoe laat het is. We bespreken de planning voor morgen en gaan daarna lekker slapen. Morgen rijden we naar Andenes om te zien of we op Walvissafari mee kunnen.