Ik doe nog even mijn ogen dicht, maar niet veel later zitten we samen aan het ontbijt. Nog voor acht uur rijden we van de camping af en stoppen in Njurunda bij een supermarkt om nog even de noodzakelijke proviand in te slaan. Terwijl Sandra de supermarkt ingaat blijven Chivas en ik buiten wachten. Achter de supermarkt staat een opvallende ruïne van een oude kerk. Als ik goed kijk zie ik dat er begroeide oude o.a. ijzeren grafzerken op het ommuurde terrein rondom de ruïne heen staan. Een tafereel dat 's nachts in een oude Dracula film niet zou misstaan. Nieuwsgierig loop ik met Chivas een rondje om de muur om te kijken of we ergens naar binnen kunnen. Al snel vinden we een witte stenen poort met een hele oude houten deur die toegang geeft tot het terrein en niet op slot zit. Ik heb er bijgaande sfeerprenten geschoten. Achteraf heb ik geprobeerd iets meer te weten te komen over de ruïne maar heb niet veel kunnen vinden. Wat ik wel kon achterhalen is dat het dorpje Njurunda als sinds de 5e eeuw bewoond is en het aantal inwoners pas medio 14e eeuw is gaan groeien. Vandaag de dag wonen er ongeveer 5000 mensen in het dorp. Voor zover ik de inscripties op de grafzerken kon lezen stammen veel van de graven uit begin en midden 18e eeuw.
Als Sandra terug is met de boodschappen zetten we koers naar Östersund. Östersund ligt in het binnenland langs de E14 die tot over de Zweedse grens doorloopt tot Trondheim in Noorwegen. Het plaatsje ligt in een gebied dat Jämtland wordt genoemd.
* "Jämtland is een landschap in de regio Norrland in Zweden. Jämtland grenst in het westen aan Noorwegen, in het noordoosten aan het Zweedse landschapLapland, in het oosten aan Ångermanland en in het zuiden aan Härjedalen en Medelpad. Jämtland is het op een na grootste landschap van Zweden. Het is sinds 1634 onderdeel van de gelijknamige provincie Jämtlands län. Het is een bosrijk gebied, met vele meren en riviertjes.
Een groot deel van Jämtland hoorde samen met het aangrenzende Härjedalen tot 1645 bij Noorwegen. Het dialect dat in Jämtland wordt gesproken staat in veel opzichten nog steeds dichter bij het Noors dan bij het Zweeds".
* Bron: Wikipedia
Het is de bedoeling in de omgeving van Östersund een plek te zoeken om te overnachten en morgen door te rijden naar Gaddede aan de Zweeds/Noorse grens om een stuk "Wildernisroute" te ervaren.
De reis naar Östersund verloopt soepel en we komen al om een uur of 14:00 aan op Lits camping in Lit. De camping wordt geëxplodeerd door een jonge Zweed en is van alle gemakken voorzien, inclusief internet op de campeerplaatsen. Het is een echte plek voor water/buitensporters. Je kan er kano's huren en vissen maar je kan er ook wild water raften, Kajakken en op survivaltocht in de uitgestrekte bossen. Behalve de snel stromende rivier naast de camping is er ook een kristalhelder meer om in te zwemmen. Het is heerlijk weer en aangezien ik al een week niet getraind heb, en mijn zwemmaat "Krommo" die zo-wie-zo al veel sneller zwemt dan ik besluit een duik te nemen in het glasheldere meer.
Ik kleed me om en neem een duik in het ijskoude water. Ik was van plan om naar de overkant te zwemmen en wil me niet laten kennen maar tjonge wat is dat water koud. Halverwege het meer begint mijn hele lijf te tintelen en voel ik de kou niet meer. Bij nader inzien voel ik eigenlijk helemaal niet zo veel meer. Dat bevalt me niet, dus ik maak direct rechtsomkeer voordat ik in een of andere koude roes terecht kom en zink. Gelukkig haal ik zonder probleem de kant terwijl Chivas, normaal een echter koukleum mij tegemoet zwemt. Eenmaal aan de kant doe ik natuurlijk of er niets aan de hand is terwijl ik me warm aan de heerlijk zon. Onze dappere Russel staat ook te rillen van de kou en heb ik in de camper beloond met een lekkere warme fleece deken.
We genieten van de zon tot hij achter de bomen van een immens groot bos verdwijnt. De lucht blijft licht en dat zal de hele nacht zo blijven. Morgen wordt het spannend we gaan de "Wildernisroute verkennen".
PS. Men verkoopt in de Zweedse supermarkt geen wijn en alleen bier tot maximaal 3,5 %. Voor "echte" alcoholische consumpties ga je naar de staatswinkel, een dure slijterij keten in eigendom van de staat.
De oorsprong van de staatsregulering van alcohol schijnt terug te gaan naar de exploitatie van de mijnen in Zweden. Als een mijnwerker in het verleden omkwam dan mocht de partner om inkomen te genereren een huis café beginnen. Op den duur waren er veel huis café's en ontstonden er steeds meer misstanden omdat veel mijnwekers in hun zware bestaan niet in staat waren weerstand te bieden aan (teveel) drank. Toen besloot de overheid er een stokje voor te steken door verhoogde accijnzen en staatsregulering op de verkoop van alcohol.
