Tot nu toe waren de ervaringen die we tijdens deze "road trip" opdeden super maar ook niet dusdanig dat onze mond ervan openviel. Met wat we gelezen hadden over "de Wildernisroute" met onverharde wegen, wilde beren, elanden en oogverblindende vergezichten waren onze verwachtingen hoog gespannen. Vooruit het avontuur tegemoet!
De R342 naar Gaddede was inderdaad een mooie route door het dichtbegroeide bos met veel mooie meren. Maar na enige tijd hadden we die bomen en die meren wel gezien. Het landschap was duidelijk anders, bergen, meer rotsen maar zo verschillend van de natuur die we tot nu toe al gezien hadden was het nou ook weer niet. De route was geasfalteerd en we hebben behalve een overstekende vos geen beer en geen Eland gezien. De laatste 90 km van de route begon het opnieuw te plenzen. Al met al waren we door onze hoge verwachtingen nogal teleurgesteld. Hadden we daar driehonderd kilometer voor omgereden!
Eenmaal op de Camping in Gäddede met de originele naam Gäddede camping! blijkt dat het locale Cafetaria zeven soorten bier verkoopt, verse friet bakt en huisgemaakte hamburgers maakt. Om ons verdriet te verdrijven verwennen we onszelf met een dikke hamburger met bacon en kaas en een grote bak verse "french fries". Omdat de hond in Zweden niet welkom is in gelegenheden waar eten verkocht wordt bestel ik "take away" en een lokaal gebrouwen biertje terwijl ik wacht. Ondertussen wacht Sandra buiten met Chivas.
Voor in het Cafetaria zitten drie Duitse toeristen achter een groot bord friet met een schnitzel te schransen. Achterin zitten twee lokale "Hill Billies" met waarschijnlijk hun moeder. Het is wel grappig als je ziet hoe die "locals" zich gedragen en gekleed zijn. Petjes op, geblokte houthakkershemden met elleboogstukken, outdoor broek en schoenen, riem met een dolk aan een kant en een zakmes in een leren hoesje aan de aan de andere kant. Als ik het zo bekijk in combinatie met de omgeving, blokhutten, bergen en naaldbossen, meren doet het hele tafereel opeens een beetje Amerikaans aan.
Terug in de camper onder het genot van een dikke hamburger besluiten we ondanks onze teleurstelling toch om de wildernis route van nog eens 300 km morgen te vervolgen om bij Vilhelmina pas weer verder noordwaarts richting Noordkaap trekken.
Ook camping Gäddede ligt aan een prachtig meer omgeven met bergen een bossen. Er staat een sneeuwvoertuig op het terrein zoals je die wel eens op pool expeditie documentaires op TV ziet. We proberen ons voor te stellen hoe veel sneeuw hier 's winters ligt en hoe koud het dan is.Wat een prachtig contrast ook tussen zomer en winter. De seizoenen bij ons in Nederland zijn moeilijker te onderscheiden omdat ze geleidelijk in elkaar overlopen. Zomers wordt het hier makkelijk 25> graden maar in de winter kom je hier niet ver zonder sneeuwscooter in de schuur.
We maken ons op voor de nacht om de 'wildernis' route die we toch af willen maken de volgende dag te vervolgen.
